Patogeneza zachorowań na ospę wietrzną

Patogeneza zachorowań na ospę wietrzną
Zarażenie wirusem VZV następuje w wyniku kontaktu z osobą chorą, jak również poprzez drogę kropelkową. Wyłącznie człowiek jest nośnikiem tego wirusa. Co więcej, wirus może występować w formie uśpionej. Dopiero osłabiona odporność organizmu sprawia, że przeistacza się w formę aktywną, co skutkuje pojawieniem się półpaśca. Początkowo wirus trafia do gardła, gdzie następuje jego rozmnożenie. Zazwyczaj odbywa się to na powierzchni migdałków. Po upływie kilku dni, wirus przemieszcza się do innych organów. W kolejnych dniach dostaje się do skóry, tworząc charakterystyczne, swędzące pęcherze. Następnie wirus kieruje się do zwojów korzonków, gdzie przebywa pod postacią uśpioną. Jego reaktywacja przyczynia się do ponownego rozmnożenia oraz przemieszczenia się do nabłonka. Wówczas rozwija się półpasiec. Wykazano, że opiekowanie się dzieckiem chorym na ospę wietrzną, może zwiększyć odporność rodziców na półpasiec.